Verbinding tot op de schoolbanken

Toen scholengemeenschap KSAS (Katholieke Scholen Aan de Schelde) ons vroeg of we iets wilden uitwerken rond verbindende communicatie in scholen, twijfelden we geen moment. We werkten een traject op maat uit om medewerkers van KSAS op een kernachtige manier kennis te laten maken met de taal en cultuur van verbindende communicatie.

“Waarom leren we dat niet op school?” Het is een verzuchting die we in trainingen verbindende communicatie wel vaker horen. Inderdaad, toen ik zeven jaar geleden zelf voor het eerst in contact kwam met het gedachtegoed van Marshall Rosenberg had ik ook een dubbel gevoel. Blij met de nieuwe inzichten, maar ook een stukje spijt dat ik het niet vroeger had leren kennen. Want wat had mijn leven er dan anders kunnen uitzien. Daarom dat we zo overtuigd waren van de waarde van het traject voor KSAS. Verbindende communicatie in een schoolcontext? Ja graag.

Interne facilitatoren

Wat begon als een inspiratiewebinar rond verbindende communicatie in volle coronatijd, groeide uit tot een traject van drie studiedagen gespreid over anderhalf jaar. We voelden meteen veel enthousiasme en honger om nog dieper in de taal van verbinding te duiken en die te integreren in de samenwerking. Twee ervaren facilitators van Walk Your Talk begeleidden het traject en vijf enthousiaste vrijwilligers uit de scholen namen de rol van interne facilitator op. Samen gingen we op pad om te oefenen, de praktische toepasbaarheid toe te lichten en een duurzame integratie te stimuleren. Als we de deelnemers mogen geloven, een mix van zorgleerkrachten, bestuursleden en directieleden, zijn we daar ook goed in geslaagd. De sessies bleken een schot in de roos. 

En/en-verhaal

In de eerste sessies zoomden we in op de basisbouwstenen en principes van verbindende communicatie. We gingen ook meteen aan de slag met concrete thema’s in het werkveld. Moeilijke boodschappen van en naar ouders en collega’s, empathie voor het gedrag van kinderen en tegelijk verbindend grenzen stellen, het belang en de uitdaging van zelfzorg. De taal van behoeften en gevoelens nodigde uit om die thema’s diepgaander te onderzoeken en in een en/en-verhaal te stappen. Zo hoeft empathie niet in de weg te staan van gezonde grenzen en kan een verbindende ‘nee’ het begin zijn van een nieuw gesprek. Kwam ook aan bod: eigen oordelen en verbindend luisteren vertalen naar de diepere boodschap van het oordeel van de ander. 

Topinitiatief 

De laatste sessie bracht extra verdieping en meer inzicht in wat er nodig is om verbindende communicatie duurzaam in te zetten in schoolverband. We dachten na over een samenwerkingscultuur vanuit veiligheid en gelijkwaardigheid, met respect voor ieders rol en verantwoordelijkheid. We gingen ook na hoe we dit concreet vorm kunnen geven. Hoe voelde ik mij na afloop als facilitator? Dankbaar en ontroerd. We houden bij Walk Your Talk een warm gevoel over aan dit initiatief, want volgens ons is er geen betere plaats om te starten met verbindende communicatie dan in onze scholen.