Leren van burn-out. Anderen met de vinger wijzen of bij jezelf naar binnen kijken?
Eigenlijk is het eenvoudig. Zolang de leidingen proper zijn en vrij van afval, komt er helder water uit de kraan. Wordt het troebel of vermindert het debiet, dan is dichtdraaien en de verstopping opsporen de beste oplossing. Dat is de gedeelde verantwoordelijkheid van leidinggevenden én medewerkers. Wie durft te speuren tot bij het stilstaand, stinkende poeltje komt uit bij onvervulde behoeften en niet-uitgesproken emoties. Verbindende communicatie is niet zomaar een tool, ook in diepgewortelde, professionele kwesties als deze brengt het vrijheid, mogelijkheden en herstel van de relatie.
Recent onderzoek van UGent en De Morgen toont aan dat bazen een cruciale rol spelen in het ontstaan van burn-out en het herstel ervan. Bij Walk Your Talk erkennen we de impact van leidinggevenden op de organisatiecultuur en het welbevinden van medewerkers maar we trekken de kwestie graag wat open: ook de medewerker heeft een verantwoordelijkheid en kan die onder andere dankzij verbindende communicatie opnemen en ernaar handelen. Komt voor dat proces van beide partijen ruimte in het bedrijf, dan zullen veel minder kraantjes moeten dicht gedraaid worden en zorgt een authentieke flow voor toevoer en uitzuivering.
Welke impact heb je zelf?
Een burn-out ontstaat als de verbinding zoek is, en dat is niet alleen die met je baas maar vooral ook de verbinding met jezelf. Te veel werk, de klok rond bereikbaar zijn of tijdsdruk doen er telkens schepjes bovenop. Een waardevolle stap in het proces naar herstel is stilstaan en naar binnen kijken, nog voor je een andere schuldige gaat aanwijzen. In verbindende communicatie gaat dit zo:
- Wat neem je waar bij jezelf?
Gebruik je zintuigen en blijf uit interpretatie of oordeel. Bijvoorbeeld ‘Sinds zes maanden zeg ik ja op elke vraag die collega x me stelt.”
- Hoe voel je je daarbij?
Welke emoties maakt die waarneming bij je los? Bijvoorbeeld: ‘Ik voel verdriet.”
- Welke behoefte schuilt daarachter?
Je emotie is een signaalgever: iets wat jij belangrijk vindt wordt niet ingevuld. Bijvoorbeeld: “Ik vind samenwerken en flexibiliteit belangrijk dus neem ik graag werk over. Maar ik vind autonomie en vrijheid ook belangrijk en daar wringt het: ik slaag er niet in om mijn grenzen aan te geven.”
- Hoe kan je zelf iets veranderen?
Welke strategie kan je gebruiken om zelf impact te realiseren en deze cirkel te doorbreken? Ik kan me bijvoorbeeld voornemen om het antwoord op de vraag van collega x uit te stellen en te zeggen “Ik bekijk je vraag zeker, zodra mijn taken vandaag afgewerkt zijn. Is het goed als ik je vanavond een antwoord geef?” Op die manier geef ik mezelf tijd en ruimte om te voelen waarop ik écht ja wil zeggen en wat een nee krijgt.
Deze manier van bewust omgaan met gebeurtenissen en patronen brengt je dicht bij je eigen behoeften en verlangens. Zodra je die duidelijk hebt, zal je ruimte ervaren om op dezelfde manier in gesprek te gaan met anderen, bijvoorbeeld je leidinggevende of collega. Het wordt gegarandeerd een heel ander type gesprek doordat je verbonden bent met je waarden en kern en openstaat voor die van de andere.